Als trouwambtenaar ben ik vol van het vieren van liefde! Het uitspreken van je gevoel naar elkaar, het samenbrengen van dierbaren, het vieren van verbinding. Kortom: Trouwen let’s go! 😊 Maar... ik begrijp ook de weerstand die vrouwen (en mannen) kunnen voelen tegenover traditionele huwelijkstradities, vaak gebaseerd op genderrollen die inmiddels achterhaald zijn. Trouwen hoeft niet meer. Maar moet je het daarom ook laten?

Eerst maar eens een paar voorbeelden van die mogelijk dubieuze genderrollen. Neem het vragen om de hand van de bruid. Het komt uit de tijd dat huwelijk ook zakelijke overeenkomsten tussen families waren. Inmiddels kan het voelen alsof de vrouw zelf niet over haar toekomst zou mogen beslissen. Of neem het als vanzelfsprekend aannemen van de achternaam van de echtgenoot. Het symboliseerde vroeger de overgang van de vrouw van haar ouderlijk huis naar het huishouden van haar aanstaande man. Ja, maar anno 2024 denk je misschien, waarom moet zij zich aanpassen aan zijn familienaam?
Of dan nog het ‘weggeven’ van de bruid bij het altaar, de witte jurk als symbool van vrouwelijke maagdelijkheid, het gooien van het boeket naar de vrouwen (die natuurlijk allemaal wanhopig verlangen de volgende te zijn), of überhaupt het gebruik rond het aanzoek van de vrouw die afwacht en de man die initiatief neemt.
Misschien denk je “romantisch toch”?! Mag hoor. Ik zie menig mens traantjes wegpinken bij de vader die haar dochter weggeeft. En sommige van de meest feministische vrouwen die ik ken, willen ook gewoon dat moment met die knie en die ring. Tradities en rituelen zijn waardevol en markeren belangrijke momenten in het leven.
Maar... als je weerstand voelt bij deze of andere bruiloftstradities, dan mag je ze dus gewoon overboord gooien. Of aanpassen. Geen van deze tradities is er altijd al geweest. Sommige verdwijnen, anderen ontstaan. Tradities veranderen continu. Jij bent daar onderdeel van door het op jouw manier te doen.
Om te trouwen moet je vooral JA zeggen tegen elkaar. Bijna alle rest is vrije invulling.
Laat je liefdesfeest dus niet aan je voorbijgaan omdat er aspecten aan kleven uit andere tijden, of genderpatronen waar jij niet achterstaat. Koester vooral tradities die je mooi vindt, maar voel je niet verplicht om de gebruiken in stand te houden waar jij, of je partner niet achter staat.
Laat me even weten als je deze zomer op je knie gaat. Of juist niet. Ik denk graag mee over een bruiloft die helemaal bij jullie past.
Comments